คำนำ
หนังสือ "มีมารยาทกันซะมั่ง เด็กเปรต"
ในการพิมพ์ครั้งที่ ๔
เวอร์ชั่นดิจิทัล ๒๕๕๓
ผู้เขียนและเรียบเรียงหนังสือเล่มนี้ ขอขอบคุณสำนักพิมพ์....
และคุณ......................... ผู้จัดการสำนักพิมพ์ ที่ได้กรุณาตีพิมพ์
หนังสือเล่มนี้ขึ้นอีกเป็นครั้งที่... ขนานนามว่าเวอร์ชันดิจิทัล ๒๕๕...
หนังสือเล่มนี้ คงจะไม่ได้เรียบเรียงเขียนขึ้นมา
เพื่อการเสแสร้งดัดจริต คิดมิชอบ
เพื่อเป็นมาตรฐาน “จัดระเบียบคนอื่นทุก ๆ คน” (ยกเว้นตัวเอง)
แต่เพื่อเชิญชวนท่านผู้อ่านที่เคารพ ว่า
มาเถอะมา เรามาช่วยกันคนละไม้คนละมือ
สร้างความสงบสว่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ในสังคมแพ่ง
ที่เรียกเป็นประกิตว่า Civil Society
เท่าที่เราท่านทั้งหลายบางคน จักอาจทำได้
มารยาท เป็นสิ่งงดงามอันเรามอบให้แก่ เพื่อนมนุษย์
และ เดรัจฉาน ใกล้ตัวเรา
โดยที่เราสามารถให้เปล่า
ให้กันได้ฟรี ๆ
แต่มารยาท ก็ไม่ใช่เรื่องที่เราจะคาดหวังเอาจากผู้อื่น
มารยาทเป็นสิ่งที่เรามีไว้ เป็นของขวัญ สำหรับเพื่อนร่วมโลก
เพราะฉะนั้น มารยาท ตามเจตนาของหนังสือเล่มนี้
จึงไม่ใช่ “คู่มือแห่งการจ้องจับผิด” เอากับผู้ใด
เช่นนี้แล้ว...
ถ้า เด็กเปรต สักคนเดินเหยียบตีนเรา
เพราะประมาทเลินเล่อ เพราะเหตุจำเป็น เพราะคิดจะป้องกันตน
หรือด้วยเหตุบันดาลโทสะ
แล้วเขา ไม่ได้เอ่ยคำขอโทษ
ก็ไม่ใช่เรื่องที่เราจะต้องเจ็บแค้น อาฆาตมาดร้าย
หรือโวยวายฟูมฟาย
การรู้จักให้อภัยต่อการกระทำละเมิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชีวิตประจำวัน
เป็น “มารยาท” อย่างหนึ่ง
มาดาม เดอ รอธชิลด์ ซึ่งเป็นเจ้าของโรงบ่มไวน์ชื่อเดียวกันนั้น
เธอขึ้นชื่อในสังคมฝรั่งเศสปัจจุบัน ว่าให้ความสำคัญกับการมีกิริยา
เธอเคยเป็นนักเขียนและนางละคร มาก่อนที่จะมาเป็น มาดาม เดอ รอธชิลด์
ในวัยอันล่วงมาไกลแล้วนี้ เธอเคยกล่าวว่า อะไร ๆ เธอก็ทนได้หมดทุกอย่าง
ยกเว้นอยู่อย่างเดียวที่ทนไม่ได้ คือ กิริยาทราม
และ ผู้เขียนก็ไม่ใช่คนดีเด่อะไรมาจากไหน
ขอออกตัวว่า ถ้าตัวเองไม่มีกิริยาเลว ๆ อยู่กับตัว
จะเขียนถึงมารยาทดี ๆ ได้ไง
แต่จะอย่างไรก็เถอะ ก็จะขอเปิดประเด็นหนังสือเล่มนี้
ด้วยคำโคลง ที่ขึ้นต้นอย่างเย็นจัด(cool)
และเป็นสัจธรรมอย่างหนึ่ง ว่า
“ ก้านบัวบอกลึกตื้น ชลธาร ”
เดฟ นาพญา
บ้านนาพญา
อ.หลังสวน จ.ชุมพร
มีนาคม ๒๕๕๓
*เดฟ นาพญา คือนามปากกาอีกนามหนึ่งของ แดง ใบเล่ และ ปรีชา ทิวะหุต
ไม่สงวนสิทธิ์ฉบับดิจิทัล ไม่ได้เผยแพร่เชิงพาณิชย์ แต่เผยแพร่เพื่อวัตถุประสงค์ด้านการศึกษา
สำนักพิมพ์ใด สนใจจะตีพิมพ์เป็นฉบับสื่อสิ่งพิมพ์ โปรดติดต่อเจ้าของงานที่อีเมล salaya123@yahoo.com -ขอบคุณครับ----------------------------------------------------------------------------------
สารบัญ
คำนำในการพิมพ์ครั้งที่ ๔ เวอร์ชั่น... ๒๕๕๓
๑ พื้นฐาน
๒ ทักทาย
๓ แนะนำตัว
๔ รู้จักให้เกียรติผู้อื่น
๕ รักธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
๖ ที่บ้าน
๗ ตัวของตัวเอง
๘ เสน่ห์
๙ กินกับดื่ม
๑๐ พบปะเยี่ยมเยียน
๑๑ เดินทาง
๑๒ อยู่ร่วมกับผู้อื่น
๑๓ จะพูดจะจา
๑๔ สารสวาท
๑๕ คอมพ์และอินเตอร์เนต
๑๖ ไอ้หวังตายแน่
๑๗ ส่งท้าย
-------------------------------------------------------------------------------------------
๑
พื้นฐาน
ขอโทษครับ..
ขอโทษค่ะ..
เรากล่าวคำขอโทษ
เมื่อ..
เราเดินชนเขา
เดินตัดหน้าเขา
ทำแก้วน้ำสเลิบปี้ หกรดเขา
พลาดพลั้งเดินเหยียบตีนเขา
เผลอให้แผ่นซีดีหนังผีอะไรก็ไม่รู้ กะเขาไป
-ทั้ง ๆ ที่ เขาขอยืมหนังแฮรี่ พอร์ตเตอร์ ตะหาก
ข้อยกเว้น
ทหารที่ยิงฝ่ายตรงข้ามตาย
ไม่ต้องส่งการ์ดไป ขอโทษครับ ต่อครอบครัวของผู้ตาย
แต่ถ้ายิงพลาด ต้องกล่าวคำ ขอโทษครับ ต่อผู้บังคับบัญชา
สำหรับเด็กเปรตที่มาจากหลังเขา
ถ้าพูดคำขอโทษไม่เป็น
ให้เริ่มหัดพูดสั้น ๆ ว่า โทดทีครับ-โทดทีครับ
ไปก่อนก็ยังดี
ปริศนาพระยามิลินทร์
ให้เด็กเปรตลองถามคุณพ่อ คุณแม่ ว่า “คุณพ่อคุณแม่ครับ คุณพ่อคุณแม่เคยได้ยินคำพูดว่า ขอโทษ ทางโทรทัศน์ครั้งล่าสุดเมื่อไร? จำได้มั๊ยครับ?”
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณครับ
เด็กโชคดี ที่มีพ่อแม่หรือผู้หลักผู้ใหญ่สั่งสอน
รู้จักพูด ขอบคุณครับ
ขอบคุณค่ะ มานานแล้ว
เด็กโชคไม่ดีเท่าที่ควร
ก็ไม่เป็นไร เราสอนตัวเองได้ หรือสอนตัวเองกะหนังสือเล่มนี้ก็ได้
ต่อไปจะได้กลายเป็นผู้ใหญ่ ที่โชคดี
ขอบคุณครับ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณมากค่ะ
น่าร้ากกก...น่ารัก
เป็นสัตว์โลกผู้น่ารัก
แต่ไม่นานมานี้ พ่อแม่ตกงาน
ญาติพี่น้องไร้การว่าจ้าง
สังคมขี้ฉ้อตอแหล ฉ้อฉล ทุจริตโดยสุจริต
ปล้นสะดมภ์ และทำวิสามัญ ดะไปหมด
พวกเขาจึงหัดพูดว่า ’แม่งส์!
ยุ่งตายห่า
ไอ้หน้า...(อวัยวะหญิง)
(อวัยวะชาย)... แหนะครับ
เหี้ยยย...
ปริศนาของตัวสฟิงค์
ให้เด็กเปรตลองถามคุณพ่อคุณแม่ ว่า “คุณพ่อคุณแม่คะ คุณพ่อคุณแม่เคยได้ยินคำพูดว่า ขอบคุณ ทางโทรทัศน์ครั้งล่าสุดเมื่อไรคะ?”
เรากล่าวคำว่า...
ขอบคุณครับ
ขอบคุณค่ะ
กับผู้ที่อนุเคราะห์ช่วยเหลือเรา
จะมากจะน้อย จะเรื่องเล็กจะเรื่องใหญ่ก็ได้ ไม่สำคัญ
สำคัญอยู่ที่เรา...
คือ เราได้กล่าวคำว่า
ขอบคุณครับ
...ขอบคุณค่ะ
ซึ่งทำให้โลกสว่างขึ้น
ทำให้ฟ้าเปิด
ทำให้มนตร์ดำของซาตาน
สิ้นอำนาจ
ขอบคุณครับ ขอบคุณค่ะ กับคนที่ช่วยกดลิฟต์ให้เรา
ที่หลีกทางให้เราเดินฝ่าฝูงชน
เปิดประตูเข้าห้าง ให้เรา
สละที่นั่งบนรถเมล์ หรือรถไฟฟ้า หรือรถใต้ดินให้เรา
ขอบคุณครับ ขอบคุณค่ะ
แก่คนที่ยื่นซองขาวให้เรา และเคยขึ้นเงินเดือนให้เรา
ข้อยกเว้น
แต่สุภาพสตรีไม่ต้องพูด ขอบคุณค่ะ
กับคนที่แอบบีบนม ระหว่างเดินเที่ยวงานลอยกระทง
และไม่ต้องหันหน้าไป ขอบคุณค่ะ กับคนอีกคน ที่ลักจับตูด
ไม่เป็นไรครับ
ไม่เป็นไรค่ะ
ผู้อื่นเขาขอบใจเรา
เรากล่าวตอบว่า ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไรค่ะ
เพื่อจะแจ้งให้เขาทราบว่า เรื่องเล็กน้อยครับพี่
ขอกันกิน มากกว่านี้
สำคัญยิ่งกว่านั้น คือเรากำลังตอบกลับอย่างยินดี
ที่เขาเปิดโอกาสให้เราได้ทำบุญ...
คนจะกระโดดตึกตาย
เราวิ่งไป ฉวยกางเกงในไว้ทัน
เธอหันมาตบหน้าเราฉาดใหญ่ คนจะตาย ดันมาเสือก
ให้บอกเธอว่า ไม่เป็นไรครับ
กับทุกคนที่กล่าวขอบคุณเรา
ให้ตอบเขาไปว่า ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไรค่ะ
คบฝรั่ง
ขอโทษครับ ขอโทษค่ะ
Pardon me. พูดแบบอังกฤษ เวลาที่...
เราไปกระทบกระทั่ง รบกวน หรือเดินเฉี่ยวเขา
หรือกล่าวว่า Excuse me. พูดแบบอเมริกัน สำหรับกรณีเดียวกัน
ถ้าไม่ได้เดินเฉี่ยว แต่เดินชน
หรือเดินพลาดไปเหยียบตีนเขา
I am sorry. แบบอังกฤษ
หรือ Excuse me. แบบอเมริกัน
ซึ่งเขาจะตอบว่า ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไรค่ะ
หรือ That’s all right.
That’s OK.
จะเรียกความสนใจ...หรือถามทาง
ขอโทษครับ...ขอโทษค่ะ อาร์ซีเอไปทางไหน?
แบบอังกฤษ Pardon me. Could you tell me where is RCA?
แบบอเมริกัน Excuse me. Do you know where is RCA?
ขอบคุณครับ ขอบคุณค่ะ
ด้วยความรู้สำนึกในความดีที่เขาทำแก่เรา แม้จะเล็กน้อย
กล่าวคำขอบคุณ ว่า
Thank you.
Thanks.
หรือต่อผู้อาวุโส หรือเป็นการให้เกียรติมิใช่สักแต่สำนึกธรรมดา
ให้กล่าวว่า
Thank you, sir.
ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไรค่ะ
เวลาฝรั่งมังค่า ฝรั่งมังฆ้อง ฝรั่งมังตรา ฝรั่งดอง หรือฝรั่งขี้นก
กล่าวขอบใจเรา ด้วยความรู้สำนึกในความดี ที่เราทำแก่เขา
โดยเขาพูดว่า Thank you. หรือ Thanks. หรือ I appreciate it.
เราจะไม่พยักหน้าตอบรับ ซึ่งเป็น กิริยาทราม
แต่จะกล่าววาจาตอบกลับว่า ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไรค่ะ
ด้วยลีลาใดลีลาหนึ่ง ดังนี้
แบบอังกฤษ That’s all right.
แบบอเมริกัน You’re welcome.
แบบคาวบอย No problem!
แบบอ้อร้อ-ดัดจริต-สลิดดก Delighted.
---------------------------------------------------------------------------------
[ตัวอย่างข้อเขียน จาก บท ๙ กิน กับ ดื่ม]
๙
กินกับดื่ม
รู้สึกเบื่อมั๊ย?
เห็นมีแต่สอนกันว่า
จะกินโต๊ะกับท่านทูต
ท่านสุลต่าน ท่านบารอน
ท่านเคานต์แดร็กคูล่า
คุณหญิงคุณนาย คุณท่าน ฯลฯ
คนกินกะคนด้วยกัน ไม่พูดถึงมั่งรึไง?
คนมีสิทธิมั๊ยครับ?
คนกินร่วมกะคน ก็ต้องมีมารยาทนะ
แม้กระทั่งคนบ้า ๆ ที่กินร่วมกับสุนัข
ก็ยังต้องมีมารยาทเลย ม่ายงั้นมันจะกัดเอาด้วย
วงอาหารไทยในปัจจุบัน
ถ้าเจ้าของบ้านใช้ช้อนกลาง เราต้องใช้ช้อนกลาง
ถ้าเจ้าบ้านมีช้อนส้อม เราต้องใช้ช้อนส้อม
ปกติเจ้าบ้านจะเรียกหรือเชิญ ให้เริ่มลงมือกิน
...รอให้เขาว่ามาก่อน อย่าเพิ่งจ้วงโดยพละการ ตามอำเภอใจ
กินข้าวในจาน จากบริเวณใกล้ตัว ออกไปไกลตัว
ไม่ใช่จ้วงจากขอบจานฟากกระโน้น เข้ามา
กินอย่าคำโตนัก เดี๋ยวน้ำแกงไหลออกมุมปาก
และเวลากิน อย่าก้มหน้าลงหาจานเด็ดขาด
เพราะว่า มันจะทำให้อาการกินของเรา ดูคล้ายหมูหมา
ทั้ง ๆ ที่เราไม่ใช่
เอ๊ะ หรือว่าใช่?
กินอย่าให้มีเสียงดังเกินเหตุ
เช่น ไม่ใช้ช้อนกับส้อม เคาะกันเสียงดังแก้ก ๆ
ให้ใช้ช้อนกับส้อม ขูดเขี่ยกับเพียงเบา ๆ
ระหว่างกิน พยายามพูดคุยกันมั่ง
ไม่ก้มหน้าก้มตากิน อย่างเดียว
ชมรสชาติอาหารบางจานบ้าง
แต่ไม่จำเป็นต้องชมหมดทุกจาน
เดี๋ยวเจ้าของบ้านจะเข้าใจว่า เรากำลังตลกแดก-ตลกบริโภค
(-ทั้ง ๆ ที่ความจริงก็อาจเป็นเช่นนั้น)
ไม่บ้วนน้ำลาย ลงในถ้วยกับข้าวถ้วยใด แกงใด
เพื่อจะสลักหลังเฉพาะ โอนกับข้าวถ้วยนั้น แกงนั้น มาเป็นของตัว
แบบว่า แกงเทโพหัวปลากุเราเค็มของข้า ใครอย่าแตะ!
(ห้ามเปลี่ยนมือ – A/C Payee Only)
ห้ามตักกับข้าวขึ้นชิม
การชิม เขาชิมกันในครัวครับพี่
ที่โต๊ะอาหารหรือวงกินข้าว ห้ามชิม
กินอย่างเดียว
อย่าแคะแกะเกา ร่างกายส่วนใด ๆ
...แต่ถ้าแมงอะไรก็ไม่รู้ คลานเข้าไปกัดใข่ยิก ๆ
ให้ขอตัว ลุกจากวงกินข้าวเดินไปหาที่ลับตาคน เพื่อเกาไข่
ถือช้อนส้อมด้วยอาการมั่นคงปกติ
อย่าถือแบบถือเอ็มสิบหก
หรือถือไม้หน้าสาม หรือจอบเสียม
ถ้ามือที่เอื้อมออกไปตักกับข้าว
เกิดชนกันกลางอากาศ
กับมือคนอีกคนหนึ่ง ซึ่งเล็งกับข้าวจานเดียวกับเรา
ให้กล่าวคำขอโทษ แล้วพูดแก้เก้อว่า
แหม ใจตรงกันนะคะคุณพี่
อิ่มพร้อมเจ้าบ้าน ก่อนหลังเล็กน้อยก็ได้
แต่อย่าก่อนหรือหลังนาน จนน่าระแวง
อิ่มแล้วรวบช้อนส้อม ไว้บนจานด้านขวามือ
ถ้าเขาไม่มีแจ๋ว หรือคนช่วยงานบ้าน
เราต้องช่วยเขาเก็บโต๊ะ
หรือช่วยล้างจานด้วย ยิ่งดี
วงอาหารไทยแบบคลาสสิค
(นั่งล้อมวงกินมือ-เปิป)
ล้างมือให้สะอาดก่อนกิน
ล้างทั้งสองมือ แม้จะต้องใช้เพียงมือเดียวกิน
เวลากิน ใช้มือขวากิน แม้จะถนัดซ้ายก็ตาม
ใช้นิ้วห่อข้าวแต่พอคำ ไม่ใช่กำขึ้นมากิน
การกินมือนั้น ฝรั่งช่างสังเกตเขาเรียกว่า eating with your fingers
ไม่ใช่ eating with your hands
อย่าให้เม็ดข้าวเกาะนุงนังตามหลังมือ
อย่าให้เม็ดข้าวโผล่ออกมาตามง่ามนิ้วมือ
การเปิปที่สุภาพเรียบร้อย
ท่านว่าอาหารจะไม่เลอะลามเกินข้อนิ้วข้อแรก
และกินจากใกล้ตัวออกไปไกลตัว
หยิบข้าวเหนียวจากด้านบนกะติ้บ
ไม่ล้วงลงไป ควักขึ้นมาจากก้นกะติ้บ (มันนุ่มดี)
มือซ้ายเฉยไว้ตลอด
อย่าได้ออกมาช่วยมือขวากินข้าว
เช่น ระหว่างที่มือขวากำลังปั้นข้าวเหนียว
อย่าได้เอื้อมมือซ้ายยื่นออกไปหยิบแคบหมู ไปจิ้มแกงฮังเล เป็นต้น
เวลาเอื้อมมือไปหยิบกับข้าว
เล็งให้ดี หยิบแล้วหยิบเลย
อย่าหยิบแล้วปล่อย หยิบ ๆ ปล่อย ๆ
เดี๋ยวตีมือหัก
ถ้ามีแกง เขาจะมี ช้อนกลาง ในถ้วยแกง
ให้ใช้ช้อนกลาง ตักแกงมาราดในชามข้าวของตัว
และห้ามใช้มือ จิ้มจุ่มลงในถ้วยแกง
เพื่อจะงมหาเนื้อปลา
อิ่มแล้วล้างมือในชามน้ำล้างมือ
หรือลุกไปล้างมือข้างโอ่ง
อาหารจีนปัจจุบัน
ที่เป็นทางการหน่อย เจ้าบ้านจะมีตะเกียบกลาง วางไว้ตรงหน้าคู่หนึ่ง
เจ้าบ้านประกาศเริ่มการกิน แล้วใช้ตะเกียบกลาง
หยิบอาหารใส่จานของแขกเบื้องซ้ายและแขกเบื้องขวา
แล้ววางตะเกียบกลาง กับที่วางตะเกียบตรงหน้า
จากนั้น เจ้าบ้านหยิบตะเกียบของตัวขึ้นมากินอาหาร
วิธีจับตะเกียบที่ถูกต้อง
ซึ่งที่เมืองจีนเขาสอนกัน
เพราะว่าคนเราไม่ได้เกิดมาจับตะเกียบเป็นมาแต่เกิด
ให้พับนิ้วนางกับนิ้วก้อยกับฝ่ามือขวา
วางตะเกียบข้างหนึ่ง บนข้อนิ้วนางข้อแรก
พาดหาง ขวางไปให้ง่ามนิ้วหัวแม่มือกดไว้ให้มั่น
ตะเกียบขานี้ จะแน่นิ่งไม่เคลื่อนไหว
จากนั้น ใช้ปลายนิ้วกลาง นิ้วชี้ และปลายนิ้วหัวแม่มือ
เป็นตัวจับตะเกียบขาที่สอง ซึ่งขานี้จะเคลื่อนไหวเพื่อคีบชิ้นอาหาร
หยิบหัวใจไก่มากินก็ไม่หลุด หยิบเม็ดถั่วเม็ดเดียวยังได้
ระหว่างกิน พุ้ยข้าวเข้าปากแต่พอคำ
อย่าให้เม็ดข้าวหกหล่นพลัดจากปาก หรือจากขอบถ้วยข้าวที่ยกขึ้นพุ้ย
ใช้ตะเกียบของตัวหยิบอาหารจากจาน หยิบชิ้นไหนชิ้นนั้น
ไม่ใช่หยิบปล่อย หยิบปล่อย อยู่นั่นแล้ว
อนุโลมให้ใช้ตะเกียบของตัว หยิบอาหารให้ผู้อื่นได้
แต่ต้องหยิบก่อนลงมือกินกันจริง ๆ
และหยิบครั้งเดียว...พอเป็นมารยาทที่ดี
ห้ามเลียตะเกียบระหว่างกิน
เวลาไม่ใช้ตะเกียบ ระหว่างยังรับประทานอาหารกันอยู่นั้น
ให้ พักตะเกียบ โดยวางไว้ให้ปลายตะเกียบทั้งคู่ เสมอกัน
จึงจะเป็นมารยาท อันงาม
มิฉะนั้น ถือเป็นอัปมงคล
ระหว่างกิน ถือว่า มารยาททรามมาก ๆ เลยเฮีย
ถ้าใช้ตะเกียบ เที่ยวชี้ไปยังคนโน้นคนนี้ ในวงอาหาร
อิ่มแล้วรวบตะเกียบวางลงให้เรียบร้อย
และ...อย่าลักตะเกียบงาช้างบนโต๊ะเจ้าของบ้าน กลับบ้านตัว
Globalisation
อาหารฝรั่ง
การวางภาชนะบนโต๊ะ ตรงหน้าเรา ท่องไว้เลย ว่า
เขาวางแบบ BMW คือ bread-meal-water
คือ ซ้ายมือเราเป็นจานขนมปัง(bread)
ตรงหน้าเราเป็นจานอาหาร(meal)
และขวามือเราเป็นแก้วน้ำ(water)
= BMW จำไว้นะ
จับส้อมด้วยอีซ้าย(มือซ้าย) มีดด้วยอีขวา(มือขวา)
เมื่อใช้อาวุธทั้งสองในเวลาเดียวกัน
ใช้ส้อมเท่านั้น นำอาหารใส่ปาก
อย่าได้ใช้มีดแยงเข้าไปในปากเด็ดขาด
คนนั่งตรงข้ามเขาเสียวแทน
แบบอังกฤษ
ถือส้อมด้วยมือซ้าย ตลอดเวลา
ถือมีดด้วยมือขวา
และใช้มือซ้าย ถือส้อมประคองอาหาร เข้าปาก
โดยให้ส้อม อยู่ในลักษณะ คว่ำหน้า
แบบอเมริกัน
ถือส้อมด้วยมือซ้าย เวลาปฏิบัติจัดการอาหาร บนจาน
ถือมีดด้วยมือขวา
แต่เวลานำอาหารเข้าปาก เปลี่ยนมือ
มือขวาวางมีด แล้วใช้มือขวาถือส้อม นำอาหารเข้าปาก
แบบฝรั่งเศส
ยืดหยุ่นผสมระหว่างสองแบบแรก
กล่าวคือ จะใช้มือซ้ายก็ได้ มือขวาก็ได้
เพื่อจับส้อม นำอาหารใส่ปาก
ข้อเบ็ดเสร็จเด็ดขาด
ไม่ว่าจะเป็นแบบใดทั้งสามแบบนั้น
จะถือมีด ด้วยมือขวา เท่านั้น
เปลี่ยนมือถือ เฉพาะส้อม
อื่น ๆ
ไม่วางข้อศอก เท้าอยู่กับโต๊ะอาหาร
ไม่ปล่อยมือ วางมีดส้อม แล้วซ่อนมือไว้ใต้โต๊ะ ระหว่างกินอาหาร
ไม่มุดลงไปใต้โต๊ะ ยกเว้นเกิดแผ่นดินไหว
ไม่ปีนขึ้นไปบนโต๊ะ ยกเว้นน้ำท่วมฉับพลัน
ไม่ขึ้นนั่งยอง ๆ บนเก้าอี้ ยกเว้นน้ำป่าไหลหลาก
ไม่ก้มหน้าลงกับจานระหว่างกิน
ยกเว้น เป็นสุนัขหรือสุกร
ไม่ถือมีดส้อม กวัดแกว่งเหมือนเห้งเจียออกศึก
-ยกเว้นกะลังมีเรื่องกะเจ้าของบ้าน รุนแรงขนาดงวดนี้จะเลิกเผาผีกันล่ะ
ไม่ถือมีดกินอาหาร เหมือนเด็กเทคโน ถือไม้หน้าสาม
-แต่ประมาณว่า ให้ด้ามมีดอยู่ในมือ ส่วนใบมีดอยู่นอกมือ แม้มีดจะไม่คม ก็ตาม
ไม่วาดลวดลาย ทำไม้ทำมือ ประกอบการสนทนา ที่โต๊ะอาหาร
ไม่แคะขี้มูก
ไม่ก้มลงไป รูดซิปกางเกง ใต้โต๊ะ
ไม่วางมือจากมีดส้อม เพื่อล้วงมือลงไป เกาส้นตีน ที่คันอยู่
ไม่นั่งดูดฟันจั้บ ๆ
ไม่อ่านหนังสือ
ไม่ฮัมเพลง
ผ้าเช็ดมือ...
ให้คลี่วางบนตัก ไม่ผูกคอ
หรือคลุมหัว
ไม่ใช้ผ้าเช็ดมือ สั่งขี้มูก
และไม่ลักผ้าเช็ดมือ กลับบ้าน (สวยดีนิ)
ระหว่างกิน ไม่ถามซอกแซก นั่นอะไร นี่อะไร
ถ้าอาหารของเขา “พอแหล็กล่าย” ก็กินเข้าไป อย่าบ่น
-ห้ามติอาหารบนโต๊ะ ที่บ้านใคร เป็นเด็ดขาด
ถ้ารับเชิญไปกินนอกบ้าน จะพูดถึงอาหารบนโต๊ะได้ ด้วยอาการ อันสุภาพสุด ๆ
ถ้าตนเองมีปัญหาส่วนตัว กับอาหารชนิดใด ก็ไม่บอกให้เจ้าบ้าน เอาคืนครัว
และไม่ขอเจ้าบ้าน เปลี่ยนอาหาร จากนั่นเป็นนี่
เช่น ไม่บอกเจ้าบ้านว่า เบิ้ฟ บูกีญญ็อง ไม่ชอบกินอ่ะ
ขอเปลี่ยนเป็น ก๋วยเตี๋ยวแคะ ได้มั๊ย? เป็นต้น
หรือ ไข่เจียวดอกโสน คืนครัวไปเลย แพ่!
ตอนอยู่ ยุดยา กลับจากโรงเรียน
ยัยเพียร เจียวให้กินทุกวัน โคดเบื่อเลย!
ไม่ชิมอาหารบนโต๊ะ
ไม่ก้มลง ดมอาหารในจาน
แต่ถ้าบังเกิดว่าถูกปาก หรือ ช็อบมัก ๆ
ก็จะไม่ตัก จนล้นจาน
ไม่เคี้ยวอาหาร เปิดปาก
กินคำเล็ก ๆ เคี้ยวช้า ๆ และ เคี้ยวหุบปาก
ถ้ามีไวน์ เคียงอาหารมื้อนั้น
ก่อนดื่ม ใช้ผ้าเช็ดมือ ที่คลี่วางอยู่บนตัก ซับปากเสียก่อน
เมื่อดื่มไวน์แล้ว ปากแก้วไวน์ ซึ่งมักจะเป็นแก้วใสบาง
จะไม่ปรากฏเป็นคราบ รอยเลอะ จากปากเรา
ดื่มแล้วซับปากอีกที
การเช็ดปากระหว่างอาหาร เรียกว่าซับ จะถูกกว่า
เพราะ จะใช้ชายผ้า ซับริมฝีปาก นิดนึง
-ชายผ้าเช็ดมือนะ ไม่ใช่ฉวยชายผ้าปูโต๊ะ ขึ้นมาเช็ดปาก
และไม่ใช่เช็ดกันแบบซีเรียส เช็ดเอา-เช็ดเอา เอาเป็นเอาตาย
ชีวิตที่โต๊ะอาหารฝรั่ง เป็นการบันเทิงชนิดหนึ่ง
เขาไม่เอาเป็นเอาตาย กันถึงขนาดนั้น หรอกพี่...
แก้วไวน์-พูดไว้เผื่อว่า จะเจอ
-กินไวน์แดงเขาจับ ที่ตัวแก้ว
กินไวน์ขาว มือจับ ที่ก้านแก้ว นะจ๊ะ
มารยาทของแขกที่ดี
– แขกที่ดี คือแขกที่จะได้รับเชิญซ้ำ
ให้มากินกันอีก ในโอกาสหน้า
ไม่ถลัน ไปจองเก้าอี้ และนั่งโต๊ะ ก่อนเจ้าบ้าน
ไม่นั่งตักเจ้าบ้าน
ไม่ขอร้อง ให้เจ้าบ้านหญิง มานั่งตักตัว
ไม่จ้วงกินก่อนเจ้าบ้าน
ไม่ยื่นแขนผ่านหน้าผู้ใด ไปหยิบ ขวดพริกไทยเกลือ บนโต๊ะ
แต่ จะขอร้องให้ท่านผู้นั้น ช่วยหยิบส่งให้ และกล่าวคำ ขอบคุณ
วิธีพูด/บอกกล่าว ขอขวดพริกไทยเกลือ
ขอจาก พระราชา
Sir, could Your Majesty pass me salt and peper please.
ขอจาก ประธานาธิบดี
Mr. President, could you pass me salt and pepper please.
ขอจากนายกรัฐมนตรี
Mr. Prime Minister, could you pass me salt and pepper please.
หรือ Ms. Prime Minister
ขอจาก ท่านทูต
Mr. Ambassador, could you pass me salt and pepper please.
ขอจาก เลขาธิการองค์การสหประชาชาติ
Mr. Secretary General, could you pass me salt and pepper please.
ขอจากเพื่อน
ไอ้เพ้ง ส่งพริกไทยเกลือ มาหน่อยเด้ะ
ขอจากน้องสาว
ยัยจิ๋ม ขวดพริกไทยเกลือ มานี่
ขอจากน้องชาย
เด็กเปรต ขวดพริกไทยเกลือ โดยพลัน!
วิธีกินขนมปัง
จานขนมปังของเรา เขาวางอยู่ทาง ซ้ายมือเรา
เหมือนพวกคอมมิวนิสต์ ไง
ส่วนจานขนมปังทางขวามือเรา
จะเป็นขนมปังของคนที่นั่งด้านขวาเรา
จานขนมปังของพวกนายทุน ไง
จำง่าย ๆ
หนมปังจานซ้ายมือเรา เป็นคอมมิวนิสต์ (คือเป็นเรา)
หนมปังจานขวามือเรา เป็นนายทุน (คือเป็นมัน)
กับขนมปัง เขากินมือกัน
ห้ามใช้มีดหรือส้อม ปฏิบัติจัดการ ทำวิสามัญฯ ขนมปัง
-ข้อนี้เป็นบทเบ็ดเสร็จเด็ดขาด
ใช้มือบิขนมปังเป็นชิ้นเล็ก ๆ หนึ่งชิ้น
แล้วใช้มืออีกเหมือนกัน หยิบส่วนที่บินั้น เข้าปาก
ห้ามฉวยขนมปังทั้งก้อน หรือทั้งแผ่น เข้าไปกัดกินกับปาก
-ฝรั่งมันถือนะ ทำแบบนั้น เป็นเสนียดจัญไรแผ่นดิน
และไม่บิขนมปังออกเป็นชิ้นเล็ก ๆ หลาย ๆ ชิ้นวางไว้รอกิน
บิชิ้นเดียวแล้วกินเลย นึกอยากจะขึ้นมาเมื่อไร ค่อยบิอีก
ไม่จิ้มจุ่มขนมปังในถ้วยซุป ยกเว้นนั่งกินคนเดียวที่บ้าน
-หรือ กินกันที่ร้านเนื้อย่างเกาหลี ริมถนนมิตรภาพ
และ ไม่ปั้นขนมปังเป็นก้อน ก่อนจะกิน
หนมปัง...ไม่ได้ใส่มาในกะติ๊บเด้อออ...
กรณีเกิด Accident
เผลอไปอ่ะ
ดันใช้มือขวา หยิบขนมปังในจาน ด้านขวามือเรา
ซึ่งเป็นหนมปัง ของคนขวามือเรา หรือจานขนมปังของนายทุน
โน พร็อมเบล็ม
ให้ยกจานขนมปังทั้งจาน ของเรา
ซึ่งอยู่ด้านซ้ายมือเรา ให้เขาไป
แล้วขอจานขนมปังด้านขวามือ ที่เราเผลอ
คว้าขนมปังในจาน มาเป็นของเรา โดยสุจริต
ขอจานนั้นทั้งจาน มาเป็นของเรา แลกกันทั้งจานเลย
และอย่าลืมขอโทษเขาด้วยนะ เด็กเปรต!
กินสลัด
อย่าใช้มีด กับจานสลัด
อย่าใช้มีด หั่นผักใด ๆ ในจานสลัด
ใช้ส้อมเท่านั้น กับจานสลัด
แต่ อย่าใช้ส้อม เขี่ยผักไปมา อยู่บนจานสลัด
-กะจะหาแต่ผักใบงาม ๆ
ถ้าผักมันดิ้น ให้ใช้มีดได้...เพื่อประคองชิ้นผัก เข้ากับส้อม
ไม่ใช่ ใช้ตัดหรือหั่นผัก
ถ้าพบหนอนในจานสลัด...ซึ่งเป็นเรื่องเป็นไปได้
เคยเจอมานะ เล่าซะหน่อย
อย่าเอะอะมะเทิ่ง ล้งเล้ง โวยวาย
เราอย่ากินเสียก็แล้วกัน
มันฝรั่งทอด กับ หน่อไม้ฝรั่ง
มันฝรั่งทอด เป็นเครื่องเคียงราคาถูก
พวกฝรั่งจน ๆ นิยมรับประทานกัน
ส่วนหน่อไม้ฝรั่ง หรือแอสพารากัส เป็นเครื่องเคียงราคาแพง
ฝรั่งรวย ๆ เขากินกัน
แต่โทดที ยกเว้นที่เมืองไทย เขาปลูกกันเกร่อ
มัดเป็นกำ ตามตลาดนัดชานกรุง (บางท่านกระดกจริตเรียกว่า farmers market)
เขาขายกำละ 10 บาท ใช้จิ้มน้ำพริกกิน
ทั้งสองสิ่งนี้ ที่โต๊ะอาหารฝรั่งมีวิธีกินเหมือนกัน
คือ ใช้นิ้วหยิบจากจานขึ้นมาใส่ปาก
(วิธีกินแบบนี้ฝรั่งเรียกว่า eating with fingers เขาไม่พูดตรงตัวว่า กินมือ
Eating with your hands เด้อออ..)
สปาเกตตี้
ปกติ ถ้าจำเป็นต้องกินทุกวัน ฝรั่งถือว่า เป็นพวกรายได้น้อย
นาน ๆ ดอกคนไฮโซ เขาจึงจะกินทีหนึ่ง
เวลาคนรวย อยากกินสปาเกตตี้
เขาจะชวนกันว่า
ค่ำวันนี้ไปหา “อาหารอิตาเลี่ยน” กินกันไหม
วิธีกินสปาเกตตี้
สปาเกตตี้ เป็นอิตาเลี่ยน
จึงลื่นไหล จับไม่ใคร่จะอยู่หมัด
มันลื่นกว่าขนมจีนเยอะเลย เพราะคลุกเนยมา
วิธีจับให้อยู่
ใช้ส้อมปัก ทำมุมเก้าสิบองศา กับจาน
แล้วหมุน ให้เส้นมันพันส้อม พอสัณฐานประมาณ
อย่าหมุนเพลินล่ะ...กะเดี๋ยวมันก็พัน ขึ้นมาหมดทั้งจานหรอก
และหมุนเอาแต่พอคำ แล้วยกส้อมขึ้นกิน
กินเส้นสปาเกตตี้นะ อย่ากินส้อม
กินไข่ลวกแบบฝรั่ง
เขาจะตั้งไข่ มาในภาชนะ เป็นจอกเล็ก ๆ
พอดีกับไข่
ห้ามใช้นิ้ว ดีดไข่
ห้ามใช้มีดส้อม กับไข่
ให้ใช้ช้อนเล็ก ๆ ที่เขาให้มา
เคาะรอบ ๆ เปลือกไข่ ส่วนที่โผล่พ้นจอก
เคาะพอให้เป็นช่อง เพื่อเจาะไข่แดง!
แล้วใช้ช้อนเล็ก ๆ คันนั้น
สอดลงทางช่องที่เจาะไว้
ตักกินไข่
กินไข่ปลาคาเวียร์
ตัวปลามันชื่อ ปลาสเตอร์เจน
แต่ไข่มัน เขาเรียกไข่คาเวียร์ ราคาขีดละหลายบาท
เขาจะเสิร์ฟมา ในจานเงินเล็ก ๆ
วางมากับถาดน้ำแข็ง
ไข่ปลาคาเวียร์ กินกับขนมปังชิ้นเล็ก ๆ ชื้น ๆ ที่เขาให้มา
วิธีกินไข่ไดโนเสาร์
ใช้มือถือ กดระเบิด
ซ้ำด้วยการรัวอาก้า หรือเอ็มสิบหก
ก่อนจะเดินไปกิน...ส่องกล้องดูก่อนว่า ไข่แตกยังวะ?
ของกินประเภท ชนิด และปริมาณใดบ้าง
ที่ฝรั่งไฮโซ เขาใช้มือหยิบกิน –eating with fingers
กินเนยแข็ง กับ ขนมปังหรือบิสกิต
กินผลไม้ ยกเว้นลูกพีชกับลูกแพร์-สองชนิดนี้ใช้มีดหั่น แล้วส้อมจิ้มกิน
กินหน่อไม้ฝรั่ง
กินมันฝรั่งทอด
กินหัวแห้วฝรั่ง (radish) ทาเนยกะเกลือ
กินหอย ชนิดที่มากับเปลือกหอย
กินกุ้งตัวโต ๆ
กินปีกไก่
แน่นอนพี่ เขากินแซนวิช กับมือ
กินแฮมเบเกอร์ กับมือ
ยกเว้น แซนวิชกับแฮมเบเกอร์ ชนิดที่เสิร์ฟตามที่หรู ๆ
แล้วเรียกกันใหม่ ว่า open sandwich
แบบนั้น เขาจะให้มีดส้อม มาด้วย
สำหรับมันฝรั่งทอด ที่เรียกกันว่า เฟร้นช์ฟราย
(ซึ่งอเมริกันพยายามจะเปลี่ยนชื่อเรียกใหม่ว่า ฟรีด้อมฟราย แต่ทำไม่สำเร็จ)
ถ้ากินกัน ในหมู่ญาติสนิท มิตรสหาย
ใช้นิ้วมือ หยิบขึ้นมากิน
แต่ถ้าเขาตั้งโต๊ะ แล้วที่โต๊ะมี...
พระราชา ประธานาธิบดี นายกรัฐมนตรี ท่านทูต เลขาธิการองค์การ สหประชาชาติ ประธานบริษัทโตโยต้า ผู้อำนวยการ สถานีวิทยุโทรทัศน์ บีบีซี ฯลฯ
เวลากินเฟร้นช์ฟราย เขาจะใช้ส้อมจิ้มขึ้นมารับประทาน
ข่าวล่าเกี่ยวกับเฟร้นช์ฟราย
French fries back on House menu
Wednesday, 2 August 2006
รายงานข่าวต่างประเทศเมื่อ 2 สิงหาคม 2006 / 2549 ระบุว่าโรงอาหาร ของสภาผู้แทนราษฏรอเมริกัน ได้เปลี่ยนชื่อรายการอาหาร มันฝรั่งทอด จาก “freedom fries” กลับไปใช้ชื่อเดิมว่า “French fries” แล้ว หลังจากที่ใช้ชื่อ ฟรีดอม ฟราย มาสามปี เพื่อแสดงความไม่พอใจ ที่ฝรั่งเศสไม่เห็นด้วย กับการที่อเมริกันทำสงครามอิรัค
กินกล้วย
ไม่ว่าเสิร์ฟที่ไหน
ไม่ว่าจะมีใคร ร่วมโต๊ะอยู่ด้วย
ทุก ๆ คนกินกล้วย “เหมือนลิง”
คือ ใช้มือปอกกล้วย และถือกินกับมือ
กินคากิ
นิ้วตีนหมู เป็นอาหารฝรั่งเศส ชนิดหนึ่ง
แต่ปรุง ไม่เหมือนคากิ
เวลากิน เขาใช้นิ้วมือ หยิบนิ้วตีนหมู ขึ้นกิน
ปาปาย่าป้อก-ป้อก
ถ้าเสิร์ฟที่โต๊ะอาหารฝรั่ง กินเหมือนกินสลัด
ใช้ส้อม กินปาปาย่าป้อกป้อก
วิธีพูด/บอกกล่าว เตือนแขกชาวต่างประเทศ
ว่า ปาปาย่าป้อก-ป้อก เผ็ดมาก
เตือนพระราชา
Your Majesty, Papaya-Pok-Pok is very spicy, with a burning taste, Sir.
เตือนประธานาธิบดี
Mr. President, Papaya-Pok-Pok is very spicy and very hot.
เตือนนายกรัฐมนตรี
Mr. Prime Minister, Papaya-Pok-Pok is very spicy and very hot.
หรือ Ms. Prime Minister
เตือนท่านทูต
Mr. Ambassador, Papaya-Pok-Pok is very spicy and very hot.
เตือนเลขาธิการองค์การสหประชาชาติ
Mr. Secretary General, Papaya-Pok-Pok is very spicy and very hot.
เชิญเขามากินที่บ้านตัวมั่ง
เชิญมิตรสหาย มากินข้าวที่บ้านมั่ง
แม้ว่า...บ้านเรา จะหลังเล็กกว่า บ้านเขาก็ตาม
โดยเฉพาะ ถ้าเขาเคยเชิญเรา ไปกินบ้านเขา มาแล้ว
เชิญเขาแล้ว ถึงเขา จะไม่มา
เขาก็จะนึกขอบใจ ที่เชิญ
แต่ถ้าเขามา...ก็อย่าลืมเปลี่ยน สังกะสีมุงหลังคา
แผ่นที่มันพะเยิบ-พะเยิบ ใกล้จะร่วง ซะด้วย
แล้วตับจากมุงหลังคา ที่แห้งเกรียมเป็นรูรั่ว
ก็ควรจะถือโอกาส เปลี่ยนเหมือนกัน
และก่อนวันแขกจะมา เบื่อหนูให้หมดบ้าน-อย่าลืมนะ
การตั้งโต๊ะแบบฝรั่ง
จานอาหารอยู่ตรงหน้า แบบ BMW ดังได้กล่าวแล้ว
เบื้องซ้ายวางส้อม เบื้องขวาวางมีด
ตรงหน้าจาน เยื้องไปทางขวามือเรา เป็นแก้วน้ำและแก้วไวน์
การตั้งโต๊ะแบบไทย
ปรับเอาตามฝรั่งก็ได้
เช่น วางซ่อมซ้ายจานข้าว วางช้อนด้านขวาจานข้าว
การวางตัวแขก
แขกหญิง นั่งเบื้องขวาของเจ้าบ้านชาย
แขกชาย นั่งเบื้องขวาของเจ้าบ้านหญิง
-ที่นั่งสองที่นี้ ฝรั่งถือว่าเป็นที่นั่ง “ให้เกียรติ”
เช่น เราจะให้ที่นั่งดังกล่าวนั้น
แก่แขกที่เราเชิญมากินบ้านเราเป็นครั้งแรก
หรือแขกผู้ใหญ่
และเจ้าบ้านผัวเมีย จะไม่นั่งติดอยู่ด้วยกันเป็นปาท่องโก๋
แดง ใบเล่ - ปรีชา ทิวะหุต
Not for commercial use. ไม่สงวนสิทธิ์ฉบับดิจิทัล ไม่ได้เผยแพร่เชิงพาณิชย์ แต่แบ่งปันเพื่อวัตถุประสงค์ด้านการศึกษา
ท่านใด สนใจจะตีพิมพ์เป็นฉบับสื่อสิ่งพิมพ์ โปรดติดต่อเจ้าของงานที่อีเมล salaya123@yahoo.com -ขอบคุณครับ
--------------------------------------------------------------------------------------------------
[ ตัวอย่าง ตอนต้น ๆ ของ บท ๘ เรื่อง "เสน่ห์" ]
๘
เสน่ห์
เสน่ห์...ทำคน ให้เป็นยิ่งกว่า น่าคบหา
เสน่ห์...?
เป็นมนต์โดนใจชนิดหนึ่ง
ซึ่ง...ขลังสุด ๆ
อาการของอุกฤษฏ์ศรัทธา อันศักดิ์สิทธิ ชนิดนี้
คือ...
มันจะดึงดูด
มันจะก่อให้เกิดความซึ้งเงียบ
มันจะกระตุ้นความปรารถนา ที่จะเข้าครอบครองเป็นเจ้าของ
และมันจะทำให้สุขใจ แม้เพียงได้อยู่ใกล้
เสน่ห์เป็นเรื่อง ลองเทอร์ม -หรือทางยาว
จะคงรูปอยู่ทนทาน นานปี
มิถูกใช้สิ้นเปลืองไป เพียงชั่วครู่ แว้บ ๆ
แต่...พิมพ์รอยเป็นฉากหลัง ในเงาใจ
ตื้นตันหวั่นไหว เกินเอ่ยวจี
โห...ขนาดนั้น!
-จะให้เขียนต่อ มั๊ยล่ะเนี่ยะ?
มันเป็นอะไรที่...
ฉันมีเธอนั้น อันเป็นดวงใจ
โอ้ เป็นความรักยิ่งใหญ่
เหมือนดาว รักใคร่ฟากฟ้า
เ...ห...มื...อ...น ดังแสงสุริยา
สาดแสงทอง ส่องพื้น ภพหล้า
ลงมา จูบทานตะวัน
เป็นประมาณนั้น !
คนไร้เสน่ห์ เหมือนบทกวีที่ไม่มีใครอ่าน
-แม้จะแจกเงิน พอเลิกแจกเงิน หรือแจกไม่จุใจ ก็เลิกอ่าน
คนไม่มีเสน่ห์ ไม่สามารถจะน้าวผู้ใด ให้อยากเข้าใกล้
ไม่อาจจุดประกายปรารถนา ขึ้นมาในดวงใจ ดวงใดได้
สวยแต่รูป จูปไม่หอม
กรรม-ของคุณจืด
มาตรว่า...ที่ไหนมีการโอนอ่อนผ่อนตาม
มีความยินยอม...และนิยมยินดี
ที่ไม่ได้เกิดจากความสำคัญผิด ที่มิใช่เหตุเพราะประมาท
มิได้ถูกข่มขู่ ไม่ได้ถูกกลฉ้อฉล หลอกลวง หรือถูกจัดระเบียบ
แปลว่าที่นั่น...กำลังอวลเสน่ห์
ออกฤทธิ์ยึดครองพื้นที่ เต็มห้องหัวใจ
ของ อาลี บิน อาหมัด (เขาละ)
โห...ขนาดนั้น!
-จะให้เขียนต่อ มั๊ยล่ะเนี่ยะ?
มันเป็นอะไรที่...
พี่ยังจำได้ ยังจำได้ไม่ลืมเลย
มือน้องที่เคย ได้จับกุมไว้
ซ้ำเคยได้จูบ เคยได้จูบประทับลงไป
ยังอบอุ่นใจ อยู่ทุกคืนวัน
เป็นประมาณนั้น !
แดง ใบเล่ - ปรีชา ทิวะหุต
Not for commercial use. ไม่สงวนสิทธิ์ฉบับดิจิทัล ไม่ได้เผยแพร่เชิงพาณิชย์ แต่แบ่งปันเพื่อวัตถุประสงค์ด้านการศึกษา
ท่านใด สนใจจะตีพิมพ์เป็นฉบับสื่อสิ่งพิมพ์ โปรดติดต่อเจ้าของงานที่อีเมล salaya123@yahoo.com -ขอบคุณครับ
